Mens en lijden

Mens en lijden

http://innerlove.nl/wpcontent/uploads/2012/04/316302_2418552472425_1509796393_2664943_1468148621_n.jpeg

Is er leven na de dood?

Wie zal het zeggen, volgens mij is er na de dood niets meer.

Ik geloof niet als we doodgaan, dat we met zijn allen naar de hemel gaan.

Maar wat er dan wel gebeurt, dat weet ik ook niet. Ik denk altijd dat we gewoon in een diepe slaap gaan en er nooit meer uitkomen. Als je niet gelovig bent opgevoed is het moeilijk  om daar in te gaan geloven. Iedereen heeft natuurlijk het recht om te geloven in datgene waar hij/zij in gelooft.

Welke elementen zijn belangrijk in het omgaan met mensen die met lijden en sterven te maken krijgen?

Ieder mens zal anders omgaan met het lijden na een sterfgeval.

De ene persoon kan daar al gemakkelijker mee om, door bijvoorbeeld veel te praten. Dat helpt bij het verwerkingsproces, de andere zal zich volledig van de buitenwereld afschermen en alles op zijn/haar eigen manier proberen te verwerken. Het is niet altijd zo evident om net te weten hoe je met een bepaalde persoon moet omgaan in zo een situatie. Maar ik denk dat het belangrijk is dat je er bent en dat je vooral luistert naar die persoon.

Je zal al snel merken welke behoeftes die persoon nu net wil en wat net niet.

Een luisterend oor en die persoon helpen waar je kan dat is belangrijk in zo een situatie. Een verwerkingsproces gebeurt niet van vandaag op morgen, dus ook die persoon vooral de tijd geven die hij of zij nodig heeft.

Een vriend die naar je luistert in moeilijke tijden....

Artikel:  Loslaten met vallen en opstaan.

bronvermelding: (Willockx, 2014)

In dit artikel lees je hoe mensen omgaan met bepaalde gebeurtenissen en hoe ze  hebben leren loslaten….Ik heb dit artikel gekozen omdat loslaten heel belangrijk is als je te maken krijgt met lijden.

Als je te maken hebt met lijden kan je pas loslaten als je de gebeurtenis hebt kunnen een plaats geven en de tijd hebt gekregen om alles te verwerken. Dit is één van mijn kernkwaliteiten waar ik nog aan kan werken…loslaten en mezelf de tijd geven die ik nodig heb om iets te kunnen verwerken in moeilijke periodes.

Gedichten:

Bronvermelding:http://www.shootnshop.nl/shootnshop-forum/26-fotomanipulaties/6467-het-noodlot

Ik heb voor dit gedicht gekozen omdat ik me hierin wel kan vinden.Weggaan doe je nooit zonder elkaar te groeten. Je weet nooit wat morgen je zal brengen…

Liedje: Dat ik je soms mis!

Opgeroepen op april 30,2014,van Maaike Ouboter: https://www.youtube.com/watch?v=EPVRidqoY6E

Ik vind dit een heel mooi liedje of je nu iemand mist die bij je weg is of die je bent verloren.....

Luister zelf maar!!

Welke verscheidenheid aan visies merk je op in het omgaan met de dood in verschillende culturen?

Hindoeïsme

De menselijke ziel blijft eeuwig voortbestaan. Wanneer je dood gaat, komt je ziel in een ander lichaam terecht, je wordt opnieuw geboren. De uiteindelijke bevrijding komt wanneer je één wordt met het goddelijke en niet meer herboren wordt.

Boeddhisme

Wanneer je sterft, word je opnieuw geboren in een ander lichaam. Je kan opnieuw geboren worden als mens, godheid, geest of dier of zelfs in de hel. Wanneer je de Verlichting bereikt zoals de Boeddha, wordt je niet meer geboren, je bent bevrijd.

Christendom

Het leven is een opgave van God voor de christenen en het is een oproep om te leven naar Jezus' voorbeeld. Dit geeft de hoop op verrijzenis voor al die in liefde leven. Christenen geloven dat wanneer ze een goed leven leiden, ze verzoend zullen worden met God en een eeuwig leven zullen ontvangen.

Jodendom

Leven in verbondenheid met God stopt niet als men de Thora onderhoudt. Als men leeft zoals het in de Thora voorgeschreven staat, zal er een opstanding gebeuren.

Islam

De dood is voor moslims niet het einde van het leven maar de terugkeer naar God, de bron van alle dingen. Maar de dood is ook maar tijdelijk want de ziel zal verder reizen naar een andere sfeer.

http://users.telenet.be/wereldgodsdiensten/dood.htm

Welke verscheidenheid aan visies merk je op in het omgaan met lijden in verschillende culturen? 

http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/tijdschriftartikel/92095/het-is-de-wil-van-allah-1.htm

Lijden kan louterend zijn of een straf van god

Veel andere culturen hebben een andere visie op lijden en sterven. Vaak wordt het sterven niet gezien als een eindpunt, maar als een overgang naar een andere fase, een hiernamaals, de hemel, het nirwana of een wedergeboorte. Het lijden wordt in dergelijke visies niet altijd gezien als iets wat koste wat kost afgewend moet worden. Lijden kan louterend zijn, de mogelijkheid bieden tot persoonlijke groei, of een straf zijn van god.

Lijden doet iedereen op zijn/haar eigen manier. Iedereen gaat anders om met een bepaalde gebeurtenis in het leven. Het is niet altijd even gemakkelijk hoe je hiermee moet omgaan. Het omgaan met een bepaald lijden zal voor iedere cultuur anders zijn omwille van ieders geloof.

Bij bepaalde gebeurtenissen stel ik mij soms de vraag hoe gaan mensen daar mee om? Een kind verliezen bijvoorbeeld moet toch gewoon verschrikkelijk zijn. Maar of je nu christen bent of van joodse afkomst, als een mens iets dergelijks meemaakt zal het voor ieder mens van een ander cultuur pijn doen. Zoals ik al eerder zei dit heeft tijd nodig om alles een plaats te geven en het rustig te kunnen verwerken.

In zo’n momenten is het belangrijk dat we er voor elkaar kunnen zijn.

Mijn gekozen film:

Marina

Mijn eerste indruk van  het bekijken van de film was in één woord, ontroerend. Ik vond het een heel mooie film. Hij heeft me verschillende keren aangegrepen. Rocco zijn papa heeft zwaar afgezien door in de mijnen te moeten gaan werken om zijn gezin te kunnen onderhouden. De beelden als ze worden gefilmd in de mijnen grepen me echt bij de keel. Als je nog maar denkt dat die mensen dat alle dagen moesten doen en dan in armoedige omstandigheden moesten leven. Dit heeft me echt ontroerd! Het is een heel mooie verfilming van Rocco Granata zijn leven. Ik had geen hoge verwachtingen voor ik de film had gezien maar nadien was ik tevreden dat ik hem ben gaan bekijken. Zeker de moeite waard als je het levensverhaal van Rocco eens wil beleven….

 Opgeroepen op april 21,2014,van you tube trailer Marina: https://www.youtube.com/watch?v=EA_gOlS3ZJI

Sjabloon: verwerking van een film

·       
 Vat je eigen mening over de film samen in drie kernwoorden:

doorzettingsvermogen,passie,angst

·     
Is wat in de film aan bod komt (onderlinge relaties, gevoelens, ideeën) herkenbaar voor jou? Wat is wel herkenbaar? Wat niet?   

  

Herkenbaar:

Het doorzettingsvermogen dat Rocco heeft is voor mij heel herkenbaar. Als ik ergens voor wil gaan is dat ook met de volle honderd procent. Ook de mama Ida gaat extra werkjes bijdoen om haar zoon zijn droom te kunnen waarmaken. Dit heeft mijn mama ook altijd voor mij gedaan! Ontroerend moment in de film als ze Rocco de centjes geeft die ze heeft bijverdiend om zijn accordeon te kunnen kopen die hij zo graag wou!

Niet-herkenbaar:

De papa Salvatore gelooft niet in de dromen van zijn zoon, hij vreest dat hij op het verdorven pad zal terechtkomen. Dit is voor mij niet herkenbaar want mijn ouders hebben altijd in mijn dromen geloofd!

                                                                                                                   

Kies drie scènes uit de film die je hebben aangesproken (positief of negatief). Beschrijf ze zo duidelijk mogelijk en noteer per scène welke gevoelens voor jou de overhand hadden.

Beschrijving scène 1

Het jonge gezin Granata wonen met hun twee kinderen in het zuid Italiaanse Calabria. De jonge vader koestert de droom om  zijn eigen smederij te kunnen beginnen. Wanneer hem het nieuws bereikt, dat België Italiaanse arbeiders zoekt om in de mijnen van Wallonië en Limburg te komen werken, waagt Salvatore zijn kans.

Hij deelt zijn gezin mee dat hij voor drie jaar naar België vertrekt om er als mijnwerker goed geld te verdienen. Na een jaar laat hij zijn vrouw en kind ook overkomen. Salvatore droomt van een beter leven voor hem en zijn gezin, door enkele jaren in de mijn te gaan werken. Maar die enkele jaren werden een heel leven .Er zijn in de film twee fases waar ze verblijven om te wonen. Fase één: de barakken en fase twee hadden ze hun eigen woonhuis.

 Gevoelens bij scène 1:

Toen ik de scène zag van de omstandigheden waar het gezin Granata moest verblijven, was ik toch wel eventjes diep ontroerd! Gewoon schandalig hoe die mensen moesten overleven in de barakken! Dit heeft me diep geraakt, dat zo een praktijken bestonden in die tijd is gewoon verschrikkelijk.

Beschrijving scène 2:

Rocco dringt aan bij zijn vader om accordeon te leren spelen net zoals hem.

Hij heeft zijn accordeon verkocht om zijn reis van zijn gezin naar België te kunnen bekostigen. Hij koopt zijn instrument terug en geeft zijn instrument door aan Rocco.

Op het ogenblik dat hij onderweg is met zijn fiets naar de muziekles ziet hij voor het eerst de affiche van Tony Bruno’s talentenjacht. Hiermee is een dramatische ontwikkeling in gang gezet waarbij Rocco en de vader in toenemende mate tegenover elkaar komen te staan en waarbij de accordeon de afstand tussen hen beiden vergroot. Rocco vecht met zijn botsende gevoelens: zijn grote band met zijn vader die hij bewondert en zijn eigen sterke wil om muzikant te worden. Rocco verlegt voortdurend de grenzen, zijn vader heeft Rocco zijn accordeon gekocht op voorwaarde dat hij muziek alleen als hobby zou beoefenen en dat hij voorrang zou geven aan de school en een beroep zou aanleren. Het is pas als tiener “dat geen school hem toelaat omdat hij in de mijn moet gaan werken” dat het conflict tussen Rocco en zijn vader escaleert. Rocco ziet in de ruimte die hij vrij krijgt, de kans om zich als muzikant te ontplooien. Terwijl zijn vader dat net niet ziet zitten. Hij gelooft niet dat Rocco ooit zijn brood hiermee kan verdienen. Op de avond van de muziekwedstrijd die Rocco ook wint,  ontstaat er een conflict waarbij de papa de accordeon buiten zet in de gietende regen.

Gevoelens bij scène 2:

Het is langs de ene kant ontroerend dat de papa zijn accordeon  terug aankoopt om zijn zoon gelukkig te maken terwijl ze het financieel heel moeilijk hebben. En langs de andere kant jammer dat hij op het vlak van zijn talent voor muziek er niet in gelooft dat zijn zoon het ooit zal waarmaken.

Beschrijving Scène 3:

In de film kan je zien dat Salvatore aan het werken is in de mijnschacht. De vader heeft door in de mijnen te werken een stoflong, hij hoest en kucht voortdurend en hij ademt soms moeilijk. Op een morgen krijgt de papa een werkongeval, zijn been raakte klem tussen twee steenkoolwagentjes. De gevolgen: werkonbekwaam  maar ook barstende hoofdpijn en onophoudelijk gefluit in zijn hoofd als gevolg van de toenmalige narcose tijdens de operatie. Zo komen ze te weten dat ze het recht op hun huurhuis van de mijn zullen verliezen. Op dat moment beslist Rocco om zelf in de plaats van zijn papa in de mijnen te gaan werken. Maar gelukkig is dat niet meer nodig wanneer Rocco verneemt dat zijn versie van Marina overal aanslaat en dat ze dringend plaatjes moeten gaan bijmaken.

 Gevoelens bij Scène 3:

Als het gezin te horen krijgt dat ze een huis zullen verliezen omdat de papa werkonbekwaam is geworden wordt Rocco heel kwaad. Ik vond dit een emotionele scène. Ik kon precies de pijn van de familie voelen tot in mijn zetel. Ongelooflijk hoe die scène mij geraakt heeft. Ik denk dat dit een vreselijke gebeurtenis moet geweest zijn voor de familie. Ik denk dat de film niet enkel omwille van het goede acteerwerk je aangrijpt maar ook omdat je weet dat dit allemaal echt gebeurd is. Heel emotioneel stuk!!

Op welke manier hebben de drie scènes die je hierboven vermelde met je eigen levenservaring/levensvisie te maken?

Ik vind het heel mooi dat ondanks alles zowel de mama als de papa ondanks hun financiële moeilijkheden alles voor hun zoon doen om hem gelukkig te maken. De mama doet de was en de strijk van de mijnwerkers die vrijgezel zijn om Rocco te kunnen bijstaan in het kopen van zijn nieuwe accordeon waar hij later zo beroemd mee is geworden. Dit is iets wat ik ook zou doen voor mijn kindjes, ik denk hoe moeilijk je het ook hebt dat je automatisch alles gaat doen wat mogelijk is om je kind zijn/haar droom waar te maken. Zoals ik ook al vermeld had hebben mijn ouders dat ook altijd voor mij en mijn broer gedaan. Ik vind het altijd mooi om te zien hoe een familie voor elkaar alles betekent. Ook als je de scène ziet dat de papa een ongeluk krijgt hoe Rocco er naar toe loopt om zijn papa te zien is heel mooi, de band met zijn vader is heel sterk en dat is meerdere malen te zien in de film. Dit had en heb ik ook nog steeds met mijn papa.

Wat wil de regisseur van de film ons duidelijk maken? Wat is volgens jou de boodschap die door de film wordt overgebracht?

Eerst en vooral is het een film die gebaseerd is op een waargebeurd verhaal van het leven van Rocco Granata. De boodschap die ik krijg door naar de film te kijken is vooral dat als je een droom hebt en je gelooft in jezelf dat je die weg wel zal vinden.

Vooral de hoop niet verliezen en blijven doen waar je goed in bent en dan zal je het pad dat je later wil bewandelen wel vinden!

Wat zijn de gelijkenissen en de verschillen tussen jouw visie en die van de filmmaker op de behandelde thema’s (afhankelijk van de film die je koos kan dit zijn m.b.t. geloof, omgaan met de natuur, relaties, lijden)?

Gelijkenissen:

Ik ben er ook van overtuigd dat als je iets wil bereiken in het leven en je gelooft er zelf in dan zal je het ook bereiken! De band die ze samen hebben, heb ik ook met mijn familie.

Verschillen

Brief:

24-2-2014

Dag Kathleen,

Bij deze wou ik je laten weten dat ik vorige week naar de cinema geweest ben met Bjorn. Ik ben naar het levensverhaal van Rocco Granata gaan kijken. De film gaat over een jong gezin dat in de streek van het zuid-Italiaanse  Calabria woont. De jonge vader koestert al heel zijn leven een droom om een eigen smederij te beginnen. Wanneer hem het nieuws bereikt dat België Italiaanse arbeiders zoekt om in de mijnen van Wallonië en Limburg te gaan werken, waagt papa Salvatore zijn kans. Hij  deelt zijn gezin mee dat hij voor drie jaar naar België vertrekt om er als mijnwerker goed geld te verdienen. Na een jaar laat hij zijn vrouw Ida en zijn twee kinderen Rocco en Wanda ook overkomen. Daar begint het verhaal van zijn oudste jongen, Rocco. Van de ene dag op de andere is hij een vreemdeling geworden. Wanneer hij ontdekt dat er geen terugkeer meer is naar Italië is hij diep ontgoocheld. Zijn vader spoort hem aan om een eigen droom in het leven te koesteren. Wanneer hij naar het hoger secundair onderwijs wil gaan, is dat onmogelijk omdat hij nog steeds als ‘een vreemdeling’ wordt gezien. Hij moet volgens de Belgische regelgeving in de voetsporen van zijn vader treden, Rocco wil dit niet! Hij wil zijn eigen droom volgen en waar maken. Hij wil muziek spelen en componeren. Hij speelt accordeon en heeft een band. Hij wint de muziekwedstrijd van Tony Bruno. Zijn enige tegenstander is zijn vader. Hij vreest dat zijn zoon op het slechte pad zal terecht komen. Bovendien wordt Rocco verliefd op een Vlaams meisje, helemaal tegen de wil van zijn vader. Maar als je de film gaat bekijken zal je zien wat er gebeurd wanneer Rocco het onverwachte succes van Marina brengt. Het is een film die mij van het begin tot het einde heeft geboeid, er zijn zowel emotionele als zeer opwekkende scènes te zien. Je kan heel duidelijk zien dat Rocco een doel voor ogen heeft en daar gaat hij volledig voor. Ook al is het tegen de wil van zijn vader. Maar je zal ook merken dat Rocco toch wel een sterke band heeft met zijn vader, de familie hangt heel sterk aan elkaar en vooral de ouders doen alles om hun zoon gelukkig te kunnen maken. Ook al hebben ze het financieel heel moeilijk. Je weet dat voor mij mijn familie ook alles betekent vandaar dat ik het leuk vond om dat in de film ook te mogen ervaren. Je zal zien dat de papa door te werken in de mijnen een stoflong krijgt. Dit doet me terug denken aan mijn opa, hij had dit ook maar dan van te werken in de jute-fabriek in Lokeren. Helaas is hij veel te vroeg overleden. Dus, een emotioneel moment voor mezelf bij het zien van deze beelden. Het is een echte aanrader!! Je moet hem zeker eens gaan bekijken en laat me weten wat jouw ervaringen waren. Ik ga hem zeker opnieuw bekijken, tot binnenkort en veel kijkplezier!

Vele groetjes van je vriendin Sofie.

Bronvermelding:

Opgeroepen op maart 10,2014,van VN Arena:

http://www.cmo.nl/vnarena/levensbeschouwing/basisopdrachten/schietgebed-voor-de-natuur/lees-dit-hindoeisme